Categorie: <span>Slider</span>

De wereld lijkt te veranderen. Dat is altijd al zo geweest, alleen vraag ik me af waar we naartoe veranderen.

Wat mij opvalt is dat veel van wat de mens geïnstalleerd heeft onder sterke hoogspanning staat, bijv. de politiek, politie, onderwijs, zorginstellingen, ziekenhuizen, religie, defensie, media, verzekeringen, enz.. Ik schat in dat deze instellingen stilaan ten onder gaan om plaats te maken voor iets nieuw.

We zijn zo afhankelijk geworden van die instituten en we hebben een ‘let’s call 911’-mentaliteit gekregen. Er is altijd wel iemand die we kunnen bellen om het te fiksen.

• Ik heb waterschade geleden door overstroming,… mijn verzekering lost het wel op.
• Ik kan mijn energiefactuur niet meer betalen,… de politiek zoekt wel een oplossing.
• Ik heb moeite met mijn studiemethodiek,… de school lost het wel op.
• Ik ben ziek,… mijn dokter heeft een medicijn en als die het niet weet kan ik naar het ziekenhuis.
• Ik werd slachtoffer van verkeersagressie of diefstal,… de politie weet raad.
• Ik heb een moeder die niet meer voor zichzelf kan zorgen,… het bejaardentehuis biedt een oplossing.
• Ik krijg een granaat op mijn grondgebied,… defensie wordt ingeschakeld.
• …

Degenen die mij al een tijdje volgen weten dat ik al sinds 2012 de kerntalentenmethode (CoreTalents-methode zoals ze nu genoemd wordt) gebruik om talenten en sterktes van mensen in kaart te brengen. Het is al tien jaar grote liefde tussen mij en deze tool. Waarom? Wel, omdat ik via deze methode al meer dan 1000 mensen meer inzicht over zichzelf heb gegeven. Een kerntalentenanalyse geeft mensen echt helderheid over hun karakter, hun potentieel en intrinsieke motivatie. Handig als je keuzes moet maken.

In 2021 kwam ik -eerder toevallig- Human Design op het spoor. Ik werd opnieuw verliefd.

Vandaag realiseerde ik me dat ik het als kind altijd al deed: gewoon wat gaan wandelen in de omgeving en ontdekken wat daar te zien is. Ik werd vooral aangetrokken tot grotere dingen zoals paarden, weilanden en bomen, maar ook kleine bloemetjes zag ik als kind. Ik plukte dan een mooi boeketje veldbloemetjes om ze aan mijn moeder te geven.

Met de auto reed ik vandaag door een ongelooflijk mooi landschap op zoek naar plek waar een dolmen zich zou bevinden. Velden vol gele bloemen (koolzaad) afgewisseld met het frisse groen van jonge plantjes gerst. Ik keek naar links, de plek waar hij zich zou bevinden en zag zo’n 50 meter verderop een groep dieren bij elkaar liggen, maar kon met de beste wil van de wereld niet onderscheiden of het om koeien ging of om iets anders. Ik keek wat beter en ontdekte dat het weiland niet omheind was, dus het moesten wel andere dieren zijn. Wat was ik blij met de verrekijker naast me,… herten, een groep van wel een tiental herten. Deze dieren veroverden een plek in mijn hart sinds ik het boek ‘De Hertenman’ las van Geoffroy Delorme. Ik liet het raam van de auto zakken om nog scherper te kunnen observeren. Door de verrekijker kon ik zien dat de herten de boel niet vertrouwden. Wellicht door mijn gegluur en het geluid van het autoraam sloegen ze op de vlucht, één na één. ‘Shit,’ dacht ik, ‘dat was echt niet nodig. Ik was niet van plan naar jullie toe te komen.’ Wat had ik een ongelooflijke spijt dat ik het raam liet zaken.

De laatste tijd begin ik mijn uitleg over de KernTalenten wel eens als volgt:

“Laat ons kijken naar datgene waar jij als kind blij van werd. Wat kunnen we leren van dat kleine kind van toen? Laten we eens op zoek gaan naar jouw oorspronkelijke moeiteloosheid.”

Dat kleine blije kind leert je iets over wat jij als volwassen persoon leuk vindt en over wat eigenlijk moeiteloos verloopt. Wanneer je het leven kan leiden volgens hoe je gemaakt bent, nl. heel dicht bij je eigen natuurlijke aard, dan gaat alles gemakkelijker. Het voelt als thuiskomen bij jezelf.

Door het besef dat ieder persoon in de wereld eigenlijk functioneert volgens zijn eigen KernTalentenprofiel, krijg je mededogen naar andere mensen toe. Dat is één van de vele mooie geschenken die Danielle Krekels, de grondlegger van de KernTalentenmethode, ons gegeven heeft.

De seizoenen zijn mijn grote raadgevers. Zo is niet elk seizoen hetzelfde. Telkens gelden er andere wetten. De herfst is een de tijd van inkeer in jezelf, het opmaken van de balans, het trekken van lessen uit wat je hebt verworven en het afronden van dingen. Het is een tijd waarin je je klaar maakt voor de winter, het seizoen voor de vernieuwing.

Ik wil je vragen om echt eens stil te staan bij deze vier topics:

• Inkeer in jezelf
• Opmaken van balans
• Trekken van lessen uit wat je hebt verworven
• Afronden van dingen

Deze jongedame (Marjolein, niet haar echte naam) heeft zo’n bijzondere vakantiejob gedaan en daarom vroeg ik haar of ze er iets over wou schrijven. Waarom past dit verhaal zo goed bij studie- en loopbaancoaching en bij de KernTalentenmethodiek? Marjolein is een persoon met ontzettend vele sterke KernTalenten. Haar grote uitdaging is om voor voldoende afwisseling en uitdaging in het leven te zorgen. Dat kan vorm krijgen in verschillende uitwerkingsstrategiën: een job (of studie) waarbinnen ze die vele KernTalenten kwijt kan, een job binnen meerdere bedrijven (of haar eigen bedrijf) waarin ze elk stukje van haar persoonlijkheid kan aanspreken of zelfs verschillende carrières na elkaar. En kijk wat er gebeurde: