Directeur: "Ik wil ontslag nemen!"
HR-manager: "Heb je een beter aanbod gekregen? Waar ga je naartoe?"
Directeur: "Nergens,... ik blijf hier, maar niet als directeur."
HR-manager: "Pardon?"
Directeur: "Ik heb van mezelf een beter aanbod gekregen."
HR-manager: "Hoezo?"
Directeur: "Ik bied mezelf een functie aan waarvan ik niet elke zondag misselijk word."
HR-manager: "Je bent onze best presterende leider!"
Directeur: "Op papier wel. In werkelijkheid ben ik een wandelende burn-out."
HR-manager: "We kunnen je workload aanpassen, extra support regelen..."
Directeur: "Het gaat niet om de workload. Het gaat om het werk zelf. DIT SOORT leiderschap past niet bij mij."
HR-manager: "Na 8 jaar besef je dat nú?"
Directeur: "Nee, ik wist het vanaf mijn 2e jaar, maar ik dacht dat succes betekende: blijven klimmen. Dat verwachtte iedereen, ook ikzelf. Nog één jaar, nog één promotie, nog één project,..."

Hoe ik het vanuit mijn bril bekijk:

- Een 42-jarige man die zijn vrouw vertelt dat de buikpijn door stress komt, terwijl zijn lijf schreeuwt: ik wil dit niet meer.
- Een 35-jarige vrouw die elke ochtend onder de douche huilt, en daarna haar power-blazer aantrekt.
- Een Generator (Human Design) die blijft initiëren in plaats van reageren op wat energie geeft.
- Een Projector (Human Design) die blijft doorgaan in plaats van specialist te worden in energie management.

Hun lichaam schreeuwt: "Dit is het niet."

Je lichaam liegt nooit en geeft -gelukkig maar- altijd signalen: een knoop in je maag, slapeloze nachten, spanning in je nek, hoofdpijn, angsten, hyperventilatie, vermoeidheid die niet weggaat. Maar die signalen negeer je, want succes, status, titel en/of zekerheid staan voorop. Je blijft functioneren, slikt wat pillen of drinkt wat alcohol. Je houdt vol,… tot je lichaam opgeeft. Het is geen kwestie van 'óf het opgeeft', maar 'wanneer'.

Ondertussen worden je waardevolle relaties een to-do lijstje en vergeet je hoe het voelt om trots te zijn op jezelf in plaats van op je titel. Op je sterfbed denk je: "Waarom heb ik niet meer tijd doorgebracht met... (vul zelf maar in,... je geliefde(n), je passies, de natuur)?"

De vraag is niet: hoe klim je hoger?
De vraag is: ben je designed om op DEZE ladder te staan?

Want niet iedereen is gemaakt voor leiderschap in een bedrijfscontext. Niet iedereen is designed voor hiërarchieën, eindeloze meetings, inzicht in wat teamleden nodig hebben en beslissingen nemen voor systemen die je zelf niet creëerde. Maar dat betekent niet dat je niet kunt leiden. Het betekent dat je misschien designed bent om anders te leiden, op jouw eigen manier en vanuit wie je écht bent.

Als je zou mogen kiezen zonder consequenties,... zou je dan blijven doen wat je nu doet?

Als je eigen antwoord op deze vraag je raakt, laten we praten. Laten we eens kijken naar je design, want misschien zit je gewoon op de verkeerde ladder.