Misschien heb ik het wel jaren aan een stuk verkondigd: “Word de beste versie van jezelf!”
Wel, daar stop ik nu mee! Onmiddellijk!
Je zou deze zin namelijk kunnen opvatten als volgt:
- Dat je altijd maar beter moet doen.
- Dat je succesvol, gelukkig en gepassioneerd moet zijn.
- Dat je moet uitblinken.
- Dat je stevig in je schoenen moet staan.
- Dat je initiatieven moet nemen en het zélf moet oplossen.
- …
- Kortom dat je je perfect moet zijn.
Uiteraard bedoel ik dit alles juist NIET, maar dat is niet duidelijk en dus moet mijn leuze veranderen. Het risico dat ik loop met de oorspronkelijke zin te blijven scanderen is dat een mens denkt dat hij nooit goed genoeg is.
In een mensenleven is er ook plaats voor angst, zwaarmoedigheid, twijfel, onzekerheid, tegenslag, verdriet, kwetsbaarheid, schaamte, imperfectie. Deze zaken zijn er ook en hoeven we niet te verbergen. Er lijkt ondertussen in de samenleving wel een tegenreactie te komen op het voortdurend ‘streven naar perfectie’, al dringt onderstaande boodschap (cursief) nog niet massaal door anders zouden er niet zoveel burn-outs zijn of uitgebluste, angstige en gestreste mensen. Dan zouden we niet verloren lopen in deze verwarrende tijd of gevangen zitten in de ratrace.
“We zijn goed genoeg en we zijn gewoon mensen van vlees en bloed met onze gevoelens (alle gevoelens), onze imperfecties, onze twijfels en onze valkuilen. We hoeven ons niet continu te verbeteren. We mogen ook tevreden zijn met wie we zijn.”
Ik blijf wel een heel sterke voorstander van het ontdekken van wie je bent als individu. Alles gaat terug op het écht leren ontmoeten van jezelf en houden van jezelf zoals je bent om van daaruit de verbinding met de ander aan te gaan. Vergelijk de ontmoeting met jezelf met het ontmoeten van iemand anders en oprechte interesse tonen in de ander: “Wie ben jij?”. Welnu, heb je die vraag wel eens liefdevol aan jezelf gesteld? Wie ben jij? Daar bedoel ik mee: wie ben jij écht en wat zijn je sterktes, je zwaktes? Op welke manier steek je mechanisch in elkaar en sta je op geheel eigen wijze energetisch in verbinding met anderen, in staat om fenomenale dingen te verwezenlijken, maar evenzeer ook fenomenaal in het op je bek gaan? Waarvoor heb je energie, waarvan kom je in flow? Waar ligt je neiging tot zwaarmoedigheid en angst?
Hoe steek je in elkaar? Veel mensen hebben werkelijk geen idee en dat leidt tot zoveel verwardheid en onzekerheid, juist omdat ze denken dat ze anders moeten zijn en in het hokje moeten passen. Ze zijn op zoek naar bevestiging, succes en erkenning.
Bepaalde eigenschappen horen echt bij jou en maken deel uit van wie je bent. Ze zitten in je lijf en steken, soms totaal onverwacht, de kop op. Als je begrijpt hoe je in elkaar steekt, je unieke eigenschappen (h)erkent, dan kan je heel rustig blijven bij die eigenschappen. Ze ZIJN daar gewoon en dan ontstaat zelfacceptatie. Het volgende is snappen dat de andere op een andere manier in elkaar steekt en dat die ander het ook zo goed mogelijk probeert te doen en net zoals jij issues heeft en op z’n bek gaat.
Hoe zalig is het om gewoon observerend bij jezelf aanwezig te zijn?
“Hé, kijk wat er nu gebeurt,… blijkbaar ben ik verdrietig.”
“Ik voel mijn kaken op elkaar klemmen, met opgetrokken schouders zit ik aan tafel,… hé, blijkbaar ben ik gespannen ofzo.”
Onze angstige, boze of verdrietige gevoelens of issues hoeven niet altijd opgelost te worden, weggemoffeld te worden. Door er observerend aanwezig bij te blijven, kan een diepe acceptatie van jezelf en een liefhebben van jezelf ontstaan. Het kan zo opluchten om soms eens tegen jezelf te zeggen: “Ahwel, ik weet het even niet en dat is oké! Ik observeer. Ik laat het even zo.”
In die staat kan je heel mooi de verbinding aangaan met de ander, een hand uitreiken naar de ander en samen gewoon ZIJN. Er is dan niets meer op te lossen of te verbeteren. Er is niets te perfectioneren. Er is alleen nog ZIJN en LIEFDE.
“Je bent al genoeg en alles is al in jou aanwezig,” wordt de nieuwe leuze.
Ilse Hendrickx
17 november 2022
NOTA: De titel van deze blog is ‘Radicaal mens durven zijn’. Radix = wortel. Thijs Launspach gebruikt de term ‘radicaal mens-zijn’ (dus met hoogtes en laagtes, met succes en mislukkingen, enz.) als oplossing om mentaal gezond te blijven in een gestoorde wereld. Zijn boek ‘Je bent al genoeg. Mentaal gezond in een gestoorde wereld.’ leest als een trein en vormde de inspiratie voor deze blogpost.