"Waarom voelt een studiekeuze zwaarder dan kiezen wat ik ga binge-watchen?" hoorde ik de ene Leuvense student tegen de andere zeggen.

Goede vraag...

Als je studiekeuze een Netflix-serie was, welk genre zou het zijn?

• Thriller: "Elke dag een andere passie, elke week een andere richting..." Plot twists zonder einde, maar geen echte storyline.
• Documentaire: "Ik kies wel iets veiligs, kan later altijd nog switchen..." De serie die niemand echt wil kijken, maar wel de gemakkelijkste lijkt.
• Drama: "Mijn ouders zien me al in een wit doktersjas, maar ik droom stiekem van een atelier..." Seizoen na seizoen vol familieverwachtingen en schuldgevoelens.
• Coming-of-age: "Ik ga écht naar binnen kijken, ook al is het soms ongemakkelijk..." Het genre waar je door wat zware scenes heen moet, maar waar je uiteindelijk jezelf tegenkomt.

Herkenbaar? De meeste jongeren zitten vast tussen Drama en Thriller. Maar wat ze eigenlijk nodig hebben? Dat coming-of-age verhaal. Waarbij zelfkennis niet gemakkelijk is,... maar wel echt. Want echte keuzes ontstaan niet uit wat veilig voelt of wat anderen willen. Ze ontstaan wanneer je de moed hebt om te kijken naar wie je werkelijk bent. Ook al brengt dat soms spanning en onzekerheid mee en ja,... ook echte groei. Wie weet leidt dit uiteindelijk wel naar de Feel-good serie: "Ik ken mezelf, ik weet wat bij me past, en ik ga ervoor!" Het genre waar iedereen stiekem naar wil binge-watchen.

De afstandsbediening ligt in hun handen. De vraag is alleen: durven ze om te schakelen?