Van overdrive naar drive: angst transformeren tot potentieel

Dinsdag reed ik een uur vroeger naar het werk vanuit Wallonië (7u in plaats van 8u). Alles was anders in de nog vroegere ochtend: mijn focus, het verkeer, de stand van de zon, de prikkels, de natuur. Ik luisterde naar een podcast waar het ging over hoe de overheid ingrijpt op onze eigendom, huizen en gronden en hoe daarbij steeds meer controle komt (hoe je moet verwarmen, hoe je moet isoleren, hoe je moet verluchten, hoe je je grond moet behandelen,…). Dit is de situatiebeschrijving. Nu moet je ook weten dat wij een huis aan het bouwen zijn en dat de bouw voor in september is, deze maand dus. Wat ik voelde in mijn lichaam was een soort van gebrek aan zuurstof en een druk op de borst- en buikstreek.

 

Dankzij Human Design kwam ik erachter dat het gaat om ‘angst’. In mijn design heb ik vier onbewuste gedefinieerde centra. Dit wil zeggen dat ik niet bewust deel uitmaak van deze energiehubs in mijn lijf. Welnu, ik kan je verzekeren dat dat nogal impact heeft. Als je concepten, je handelen, je communicatie, je intuïtie en je drive onbewust gedefinieerd zijn, dan gebeuren deze dingen gewoon (in mijn lichaam) zonder dat ik (mijn bewustzijn) er deel van uitmaak. Anderen zien het bij mij en ikzelf kan er pas bij als ik erop gewezen wordt of pas achteraf nadat het plaats vond. Ik weet dus niet goed wat ik zal zeggen, hoe ik mijn concepten vorm, hoe mijn intuïtie werkt en welke drive ik heb en hoe die werkt.

Je kan zeggen: “Ilse, maar je bent al bijna 5 jaar bezig met Human Design, dat had je toch kunnen zien in je chart?” Klopt, dat heb ik ook gezien, maar iets zien wil niet zeggen dat je ook het ook volledig kan vatten of het ook effectief aan het werk ziet in de werkelijkheid, of de impact daarvan. Ik ben overigens de minst geschikte persoon om mezelf te analyseren en te gidsen. Ik ben er niet zo graag mee bezig eerlijk gezegd. Typisch voor het projectorschap,… we focussen ons liever op de ander.

 

Terug naar de lichaamssensatie die ik voelde in mijn lichaam: gebrek aan zuurstof en een druk op de borst- en buikstreek. Nog niet zolang geleden zou ik gezegd hebben: “Ik ben gespannen of ik voel me gespannen.” Ik ben er nu dus achter dat ‘angst’ een andere lichaamssensatie heeft dan ‘spanning’. Die lichaamssensaties (en hun betekenissen) zijn mega belangrijk voor me, want op die manier leer ik alert te zijn op zaken die er bezig zijn in mijn systeem, juist omdat ik niet bewust weet wat er bezig is. Misschien een evidentie onder jullie, niet voor mij.

 

Als je weet wat er aan de hand is in je lichaam, kan je het ook gaan reguleren. Wat is 'reguleren' volgens Google? Het betekent regelen, sturen of aanpassen om iets in een gewenste staat te brengen of te houden. Dit is exact wat ik bedoel. Ik wil mijn lichaam continu in een staat van rust en innerlijke stilte hebben. Waarom? Omdat dat gewoon ongelooflijk goed voelt. Omdat heel veel onbewust gebeurt in mijn systeem, is het wel handig voor mij om het een en het ander te weten te komen over mezelf om het te kunnen reguleren. Vroeger dacht ik dat als ik ‘angstig’ was, dat ik ‘gespannen’ was en dan ging ik bewegen. Hoewel bewegen (in de vorm van wandelen of werken in de tuin bij mij) voor heel veel dingen goed is (contact met de natuur, openen van zintuigen, vrijlaten van spanning, etc.) kan ik bij ‘angst’ een veel effectievere techniek kiezen.

 

In Human Design zijn er 20 angstpoorten, verdeeld over drie centra.

Milt: angst

Ajna: mentale ongerustheid
Solar Plexus: emotionele nervositeit

 


Mijn ‘angst’ kan ik koppelen aan poort 44 die deel uitmaakt van mijn definitie. Het is de ‘angst dat het verleden zich herhaalt’. Deze angst is een angst die te maken heeft met overleven. Ze bevindt zich in het miltcentrum: “Ik ben bang dat negatieve ervaringen of mislukkingen in het verleden me zullen inhalen.” Het is een angst rechtstreeks gelinkt aan het feit dat we aan het bouwen zijn. En bij het horen van de woorden dat de overheid ingrijpt, werd ik gegrepen door deze angst “Zullen mensen, ikzelf inbegrepen, ooit nog kunnen overleven, met andere woorden hun woningen kunnen betalen en een plekje voor zichzelf hebben? Kunnen we ooit nog een dak boven ons hoofd hebben, eigendom hebben? Ik ben bang dat we (maar ook andere mensen, meer algemeen) alles zullen verliezen waar we zo hard voor hebben gewerkt.” Doe daarbovenop nog het feit dat ik uit een gezin kom waar we hebben moeten knokken voor een eigen huis, ja,… dan kan je je al voorstellen dat het hele plaatje met alles erop en eraan compleet is en dat ik ook bij mijn kind-trigger point uitkom. 


Aangezien we ondertussen allemaal weten dat ons autonoom zenuwstelsel zorgt voor emoties, emoties zorgen voor gedachten, gedachten voor acties en acties voor resultaten,… is het logisch dat als we in een
fight, flight of freeze -status belanden, we eerst starten met het reguleren van het autonoom zenuwstelsel.


autonoom zenuwstelsel --> emoties --> gedachten --> acties --> resultaten

 

We weten dus dat als we ons autonoom zenuwstelsel kunnen reguleren, dat we dan al een eind opschieten richting resultaten. In de auto werd ik geconfronteerd met druk op de borst- en buikstreek en met adembeperking. Er moest duidelijk iets geregeld worden. Die podcast afzetten hielp uiteraard, een oefening doen voor mijn autonoom zenuwstelstel ook, maar uiteindelijk hielp dat niet genoeg voor mij. Ook de dagen daarna kreeg ik de angst niet van me afgeschud.

 

Wat mij altijd geholpen heeft, is praten over wat ik voel. Alsof ik mijn gevoelens toelaat en ze uit mijn systeem praat of schrijf,… dat hielp dus ook. Waar uiteindelijk voor mij de echte sleutel tot de oplossing lag, was mijn angst ombuigen naar een potentieel. Op deze manier kreeg ik na 5 dagen het gevoel uit mijn systeem. Ik zal uitleggen hoe dat ging.

 

Angsten zijn er eigenlijk om ons te helpen, bijv. ze beschermen ons tegen gevaar of tegen iets wat onveilig is. Maar ze kunnen ons uiteraard ook serieus uit evenwicht brengen: ze kunnen ons beperken, ons heel voorzichtig maken, ons systeem helemaal plat leggen (freeze), ze kunnen zorgen voor stress, paniek, twijfel.  

 

Hoe kan je je angsten, mentale ongerustheid of emotionele nervositeit nu in je voordeel laten werken in plaats van in je nadeel? Dit zijn volgens mij de stappen:

 

  1. Bewustzijn: angst herkennen (hier speelt Human Design een schitterende rol, want ze zijn gewoon zichtbaar op je bodygraph en grondig bestudeerbaar)
  2. Observatie waarbij je als toeschouwer naar jezelf kijkt en toestaat wat er gebeurt (dat is iets anders dan vol in de angst, ongerustheid of nervositeit blijven hangen)
  3. Groei

 

Groei, hoe dan? Je kan transformeren van angst naar groei via je eigen inzicht en kracht (dit stelt je in staat om heel veel geld en therapiesessies uit te sparen by the way).

 

Hoe dan?

 

In mijn geval (dit is voor iedereen anders afhankelijk van de soort angst en afhankelijk van het design) is het eerst goed om mezelf af te vragen: wat zegt mijn intuïtie over deze angst op dit moment? Ik ben naar intuïtie gegaan omdat we te maken hebben met poort 44 in het miltcentrum. Handig in mijn geval, want dat is ook mijn autoriteit. Dit was voor mij zo krachtig. Ik voelde me meteen in een diepe rust wegzakken: “Mijn intuïtie vertelt me dat ik oké ben in dit moment. Alles is oké in dit moment.”

 

Ten tweede hangt er aan elke poort ook een potentieel vast. Door je bewust te zijn van dit potentieel, kan je eigenlijk de positieve energie en kracht van die poort zien.

 

In mijn geval met poort 44 (een tribal poort, vandaar ook bekommernis om andere mensen) heb ik het natuurlijk en intuïtief bewustzijn (alertheid) voor gaven, vaardigheden en mogelijkheden in anderen. Ik heb het vermogen om sterke ego’s te beïnvloeden, ermee om te gaan en ermee te werken. Je zal zeggen: wat heeft dat met mijn angst te maken voor het verleden? Ik wil het uitleggen: ik heb het potentieel om de waarheid te overdrijven om aan de behoeften van de stam te voldoen. Ik wil het beste halen uit onze mensen of het project ten voordele van de stam.

 

Deze maand wordt ons nieuwe huis gebouwd. De angst is dus: “Het is vroeger misgegaan in verbouwingen, dat zal nu ook gebeuren. Ik ben bang alles te verliezen en we hebben er zo hard voor gewerkt. Straks stort ons huis in (want de beton is niet goed gestort) en dan hebben we niets meer.” Dankzij Human Design kan ik zien dat mijn angst ervoor zorgt dat ik intuïtief weet hoe ik de boel kan managen om het te laten werken. En dat ik daarbij gewoon heel alert bent. Dat ik meer mag vertrouwen op intuïtie en dat ik altijd,… maar dan ook altijd zal weten in het moment wat goed is voor mij (autoriteit). Dat voelt enorm krachtig. Ik heb mezelf dus in mijn kracht gezet door heel simpel naar mijn Human Design te bekijken.

 

Eigenlijk kan je spreken over twee manieren om met angst om te gaan:

 

  • Drive: een evenwichtige manier van omgaan met angst. Hier zit je potentieel.
  • Overdrive: een onevenwichtige manier van omgaan met angst (je raakt volledig in de greep van de angst)… eigenlijk kan je dit heel goed vaststellen bij jezelf -denk ik- je voelt jezelf in een kramp schieten, het is lastig: fight, flight, freeze.


De sleutel zit in het bewustzijn. Zodra je merkt dat je angst je gedrag begint te sturen (overdrive), kun je even stilstaan en jezelf vragen hoe je je specifieke angst kan ombuigen van overdrive naar drive?


Wat ik in mijn praktijk doe is mensen helpen met dit bewustzijn, want ik begrijp  -als geen ander met mijn onbewuste centra- dat het helemaal niet zo simpel is om te navigeren en op een hoger bewustzijnsniveau.


Mocht je behoefte hebben aan een frisse blik op jouw specifieke situatie, dan kun je altijd een berichtje sturen: info@kadelink.be .